Θρακιώτικες Λαλαγγίτες της γιαγιάς Γιαννούλας
Την συνταγή την προλογεί η ίδια και η εκτέλεση που ακολουθεί είναι δική μου.
"Μια από τις πιο όμορφες αναμνήσεις των παιδικών μου χρόνων, είναι η γιαγιά Γιαννούλα στην κουζίνα να φτιάχνει λαλαγγίτες. Καθώς τηγάνιζε, έβαζε πάντα μια καρέκλα δίπλα της για να μπορώ να σκαρφαλώνω και να βλέπω πως τις φτιάχνει. Προσπαθούσα να μετρήσω πόσες φουσκάλες θα κάνει η καθεμία για να διαλέξω την καλύτερη. Γιατί, όπως έλεγε η γιαγιά, όσο πιο πολλές φουσκάλες κάνουν, τόσο πιο καλές θα γίνουν (μάλλον εννοούσε τόσο πιο καλή είχε γίνει η ζύμη της!). Απαραίτητο συνοδευτικό της λαλαγγίτας ήταν το βούτυρο. Με το που έβγαιναν απ' τη φωτιά έπαιρνε ένα κομμάτι βούτυρο και άλειφε όλη την επιφάνεια, την τύλιγε σε ρολό και σου την έδινε στο χέρι με ένα φιλί στο μάγουλο κι έξω από την πόρτα για παιχνίδι. Πώς φτάσαμε όμως ως εδώ; Από έναν καφέ προχθές το απόγευμα με την γιαγιά και τον παππού όπου έγινε αναφορά στο παλιό έθιμο με τις λαλαγγίτες να γίνονται προσφορά και καλοπιάσματα στο μήνα Μάρτιο για να μη κάνει παγωνιές."
Υλικά για 16 τεμάχια
750γρ χλιαρό νερό (3 φλ. τσαγιού)
500γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις (4 φλ. τσαγιού)
15γρ μπέικιν πάουντερ (1 γεμάτη κ.σ.)
1 φακελάκι ξηρή μαγιά (8γρ.)
1 κοφτό κ.γ ζάχαρη
2 κοφτά κ.γ. αλάτι
Εκτέλεση:
Σε βαθύ μπολ διαλύω τη μαγιά μαζί με τη ζάχαρη χρησιμοποιώντας τα 200γρ (από τα 750γρ συνολικά) χλιαρό νερό με τη βοήθεια ενός σύρματος. Αφού λιώσει η μαγιά προσθέτουμε σταδιακά μια το αλεύρι και μια το νερό (τα υπόλοιπα 550γρ) ανακατεύοντας.
Βεβαίως στην αρχή μέχρι να βρείτε τον ρυθμό σας θα έχετε και κάποιες αποτυχημένες, οπτικά και μόνο, προσπάθειες. Όπως βλέπετε στην παρακάτω φωτογραφία κι εγώ έφτιαξα μερικές ασχημούτσικες, με πολύ κρατσανιστές άκρες όμως (μιαμ μιαμ!)
Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι πριν και μετά που είναι έτοιμη για γύρισμα.
Οι παραπάνω χρόνοι δεν ισχύουν για την πρώτη, άντε και την δεύτερη λαλαγγίτα που θα χρειαστούν λιγουλάκι παραπάνω χρόνο.
Στην αρχή ξεκίνησα το ψήσιμο σε φουλ δυνατή φωτιά και στη πορεία χαμήλωσα σε μέτρια προς δυνατή φωτιά (ένταση 7 με μέγιστο το 9).
Παραδοσιακά μόλις βγάλουμε τη λαλαγγίτα στο πιάτο έτσι όπως είναι ζεστή την αλείφουμε με ζωικό βούτυρο και την πασπαλίζουμε με αλάτι σύμφωνα με τη γιαγιά Γιαννούλα.
Σε άλλες πηγές διάβασα ότι συνήθιζαν, αφού τις βουτύρωναν, να τις πασπαλίζουν με ζάχαρη ή μέλι.
Καλή επιτυχία και του χρόνου!
Υ.Γ Η συνταγή μου δόθηκε εμπειρικά χωρίς μετρήματα και προσπάθησα να την προσεγγίσω όσο καλύτερα μπορούσα.
Πραγματικά θυμάμαι και εγώ να τις φτιάχνει η διπλανή μας και η μαμά μου. Νόμιζα όμως ότι η συνταγή ήταν ίδια ακριβώς με τις κρέπες (δλδ αυγό και γάλα). Ευχαριστούμε πολύ που τη μοιραστήκατε μαζί μας. Είναι πραγματικά λαχταριστή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχάς ευχαριστούμε πολύ για το ωραίο σου σχόλιο γιατί προσφέρει έξτρα πληροφορίες. Είναι αλήθεια πως υπάρχουν και οι λαλαγγίτες με αυγά και γάλα. Στο συγκεκριμένο χωριό της Θράκης συνήθιζαν να τις φτιάχνουν νηστίσιμες.
ΔιαγραφήΕψαχνα τη συνταγη καιρο (τη δοσολογια) γιατι κ η μαμα μου κ η γιαγια μου την κανουν εμπειρικα. Δυστυχως οτι ειχα βρει ως τωρα ειχε μεσα στη συνταγη αυγο. Ευχαριστω για τη συνταγη, αλλα κ για το ταξιδι στο χρονο που εκανα οσο διαβαζα τη συνταγη. Εχω να τις φαω χρονια αλλα διαβαζοντας το κειμενο ξαφνικα ημουν στην κουζινα της γιαγιας μου με τη μυρωδια της μαγιας απο το ζυμαρι να ξεχωριζει, και φυσικα η γιαγια να νας περιμενει ποτε θα σηκωθει ο καθενας ξεχωριστα για να τις κανει εκεινη τη στιγμη. Γιατι πρεπει να φαγωθουν ζεστες με μια γενεα στρωση μαργαρινης η βουτυρου απο πανω κ ζαχαρη (αυτη ηταν η βαση μας σαν παιδια). Σας ευχαριστω πολυ κ συγνωμη για το μεγαλο σχολιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως γίνεται πάντα οι παιδικές αναμνήσεις να συνδυάζονται με γεύσεις και μυρωδιές; Χαίρομαι παρά πολύ που καταφέραμε να σε ταξιδέψουμε έστω και για λίγο. Ελπίζω τώρα να σε ταξιδέψουν και οι λαλαγγίτες με τη γεύση τους και να σου θυμίσουν αυτές της γιαγιάς σου. Σε ευχαριστούμε πολύ για το όμορφο σου σχόλιο.
ΔιαγραφήΠαιδικά χρώματα
ΔιαγραφήΚαι γεύσεις. Από χωριό
Που δεν γυρνάνε πίσω....
Αλά μένουν....
Τις έφτιαχνε η γιαγια μου, τις εψηνε σε ενα ειδικο μαυρο σκευος σαν πιατο που το εβαζε στη φωτια..ήμουν πολύ μικρή!Χάρηκα πολυ που βρήκα τη συνταγη!Τις άλοιφε με ελαιόλαδο και τις πασπαλιζε με ζάχαρη!Υπέροχες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ χαίρομαι πολύ! Ελπίζω η συνταγή να θυμίζει της γιαγιάς σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη συνταγή κ την γεύση την γνωρίζω.Η μητέρα μου τις κάνει με το μάτι κ εγώ χωρίς δοσολογία τα κάνω μαντάρα.Ευχαριστούμε για την ανάρτηση !!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ αυτές οι μαμάδες και οι γιαγιάδες με το μάτι το έμπειρο έχουν κάψει πολλές νέες μαγείρισσες! Ελπίζω η συνταγή να θυμίζει της μαμάς σου ❤️
Διαγραφή